بـیـدار نشد این دل غـفـلـت زده تا چند            هشدار بر این دیدۀ حسرت زده تا چند

از نفسِ خطاکـار و ز ابـلـیسِ جـفـاکار            تبریک بر این قلب مصیبت زده تا چند

من غایبم از محضر نورانی اَت ای یار            غایب زتو این حاضرِغیبت زده تا چند

گاهی تو کـنار من و من در پی دیـدار            گم گشته در این وادیِ غربت زده تا چند

ای وای از این چشم و از این قلب گرفتار            گمراهیِ این دیـدۀ صورت زده تا چند

ای کـاش که من هـیـئـتـیِ فـاطمه باشم            هم صحـبـتـیِ مَـردمِ هیـئت زده تا چند

ما را تو مگر کـرب و بـلایـی بنـمایی

ای مـنـتـقـم کـوچــه و گــودال کجـایی